Homo reist angstig naar Indonesië
- Geronimo Matulessy
- jun, 03, 2017
- Articles
- No Comments
Gepubliceerd in Trouw
Door Geronimo Matulessy
COC Nederland is bezorgd over de rechten van homo’s in Indonesië, nu het vakantieseizoen aanbreekt.
Een razzia in een homosauna en stokslagen vanwege je geaardheid. Kun je als Nederlandse Indonesiër nog wel veilig op vakantie naar je vaderland? In Indonesië staat de homogemeenschap onder druk na gerichte acties van de overheid.
In aanloop naar de ramadan pakte de politie deze maand 141 mannen op in een homosauna in de hoofdstad Jakarta. Eerder veroordeelde een shariarechtbank in de Indonesische provincie Atjeh een homostel tot 85 stokslagen.
In Surabaya, dat op het eiland Java ligt, werden in april veertien homoseksuele mannen opgepakt op basis van een anti-pornografiewet. Vorig jaar kwam Indonesië meermaals in het nieuws omdat de overheid de veiligheid van homoseksuelen niet kon garanderen.
COC Nederland is bezorgd. “Er worden mensenrechten geschonden onder het bewind van president Joko Widodo”, zegt een woordvoerder. Het COC schreef een brief aan de Nederlandse regering, vooral gericht aan demissionair minister van buitenlandse zaken Bert Koenders. “Daarin benadrukken wij dat de Indonesische regering, onder druk van de Europese landen, een halt toegeroepen moet worden.”
Generalisaties
De 24-jarige Neddo uit Amsterdam volgt het nieuws uit Indonesië op de voet. Hij maakt deel uit van de homo-community in Nederland. Met een Indonesische vader, en geboren op Java, heeft de net afgestudeerde psychologiestudent een sterke binding met zijn vaderland.
“Ik ben vaak in Indonesië op vakantie geweest om mijn familie te bezoeken. Het is een lastige kwestie: de bevolking praat niet over homoseksualiteit, het is een taboeonderwerp. Maar ik heb nooit agressie ervaren of gemerkt dat mensen mij hun moraal op wilden leggen. Dat staat in schril contrast met de gerichte acties van de Indonesische overheid tegen de homogemeenschap.”
De Amsterdammer benadrukt dat we moeten oppassen voor ‘generalisaties’ van de Indonesische bevolking. Volgens hem wordt er door buitenstaanders te snel met de vinger naar de moslims en hun geloof gewezen. Indonesië telt meer dan 250 miljoen inwoners en kent duizenden eilanden met vele culturen. “Ik durf nog wel op vakantie te gaan, 100 procent zeker. De homogelegenheden zal ik wel mijden, omdat de autoriteiten daar hun acties uitvoeren”, aldus Neddo.
Voor de lesbische Kristie (29, Amsterdam), die eveneens haar wortels heeft in Indonesië, liggen de gewelddadigheden tegen de homogemeenschap in haar geboorteland anders. In een telefonisch gesprek vertelt ze hierover: “Ik vrees dat ik niet veilig ben als ik terugga. Ik houd er rekening mee dat ik fysiek word aangevallen als de Indonesische autoriteiten en burgers erachter komen dat ik op vrouwen val.”
Toen Kristie vorig jaar tweeënhalve maand door Indonesië reisde, gaf haar moeder al het advies op te passen voor geweld tegen homoseksuelen. “Dat is de reden dat ik op internet mijn relatie verborgen houd en dat ik mensen die gay zijn uit mijn vriendenlijst op Facebook heb verwijderd. Ik ben eigenlijk weer de kast ingegaan.”
Spagaat
Dat nu ook homo’s vervolgd worden, is volgens Kristie vooral eraan te wijten dat de gematigde islam uit Indonesië verdwijnt: “Indonesië verliest langzaamaan zijn authentieke identiteit en cultuur doordat extremistische moslims meer invloed krijgen.”
Kristie wil vanuit Nederland iets voor de Indonesische homogemeenschap betekenen, maar verkeert naar eigen zeggen in een moeilijke positie: “Aan de ene kant wil ik het probleem zichtbaar en bespreekbaar maken, maar ik houd dan wel rekening met de negatieve gevolgen. Ben ik dan nog wel veilig? Op dit moment durf ik er nog niet op vakantie te gaan.”
Het wordt even stil aan de andere kant van de lijn: “Ik voel me verdrietig. Het is het land waar ik ben geboren en ik kan er niet uitkomen voor mijn geaardheid.”
Vanwege de privacy zijn de achternamen van de geïnterviewden niet vermeld. Deze zijn bij de redactie bekend.